روان درمانی یا به اصطلاح «درمان گفتاری» یکی از روشهای موثر برای درمان مشکلات و اختلالات روانی از طریق گفتگو با روانپزشک است. این روش درمانی با هدف کمک به افراد برای درک بهتر مشکلات خود و تاثیر افکار، احساسات و رفتارهایشان بر حالتهای روحیشان انجام میشود. رواندرمانی میتواند به افراد کمک کند تا زندگیشان را بهتر مدیریت کرده و با مهارتهای مقابلهای سالم، به چالشهای زندگی پاسخ دهند.
انواع روان درمانی
روان درمانی انواع مختلفی دارد و نوع مناسب آن بسته به شرایط هر فرد متفاوت است. برخی از روشهای متداول عبارتند از:
- درمان شناختی-رفتاری (CBT): به افراد کمک میکند تا افکار و رفتارهای منفی را شناسایی کرده و مهارتهای مقابلهای سالمتری بیاموزند.
- درمان دیالکتیکی (DBT): نوعی از CBT که به مدیریت استرس، کنترل احساسات و بهبود روابط با دیگران کمک میکند.
- درمان پذیرش و تعهد (ACT): به افراد کمک میکند تا افکار و احساسات خود را بپذیرند و برای تغییرات مثبت در زندگیشان متعهد شوند.
- روان درمانی روانپویشی و روانکاوی: این روشها بر افزایش آگاهی از افکار و رفتارهای ناخودآگاه متمرکز هستند و به شناسایی انگیزهها و حل تعارضات کمک میکنند.
- روان درمانی بینفردی (IPT): بر مشکلات ارتباطی با دیگران تمرکز دارد و به بهبود روابط بینفردی میپردازد.
- روان درمانی حمایتی: به تقویت توانایی فرد در مقابله با استرسها و موقعیتهای دشوار کمک میکند.
موارد کاربرد روان درمانی
روان درمانی میتواند برای درمان بسیاری از اختلالات روانی موثر باشد، از جمله:
- اختلالات اضطرابی: مانند اضطراب اجتماعی، وسواس فکری-عملی (OCD)، فوبیاها، اختلال پانیک یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD).
- اختلالات خلقی: شامل افسردگی و اختلال دوقطبی.
- اعتیادها: مانند اعتیاد به الکل، مواد مخدر یا قمار.
- اختلالات خوردن: مانند بیاشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی.
- اختلالات شخصیت: مانند اختلال شخصیت مرزی یا وابسته.
- اسکیزوفرنی یا اختلالات دیگری که منجر به جدایی از واقعیت میشوند.
رواندرمانی نه تنها برای افرادی که از مشکلات روانی رنج میبرند، بلکه برای افرادی که در مواجهه با استرسهای زندگی و تعارضات بینفردی نیاز به حمایت دارند نیز مفید است.
مزایای روان درمانی
رواندرمانی میتواند در موارد زیر به افراد کمک کند:
- حل تعارضات با همسر یا افراد دیگر.
- کاهش اضطراب و استرس ناشی از کار یا سایر موقعیتها.
- کنار آمدن با تغییرات بزرگ زندگی مانند طلاق، مرگ عزیزان یا از دست دادن شغل.
- مدیریت واکنشهای ناسالم مانند عصبانیتهای شدید یا رفتارهای تهاجمی.
- پذیرش بیماریهای جدی یا طولانیمدت مانند دیابت، سرطان یا دردهای مزمن.
- بهبود اختلالات خواب.
- بهبود مشکلات جنسی که ناشی از عوامل فیزیکی یا روانی هستند.
آمادهسازی برای روان درمانی
برای شروع رواندرمانی بهتر است اقدامات زیر را انجام دهید:
- یافتن روان درمانگر متخصص: با کمک پزشک، برنامه بیمه درمانی، دوستان یا منابع معتبر دیگر، یک درمانگر مجرب پیدا کنید. بسیاری از کارفرمایان نیز خدمات مشاورهای یا ارجاع از طریق برنامههای کمک به کارکنان ارائه میدهند.
- بررسی هزینهها: اگر بیمه دارید، میزان پوشش درمانی را بررسی کنید. همچنین در مورد هزینهها و روشهای پرداخت با درمانگر خود صحبت کنید.
- بررسی موضوعات مورد نظر: قبل از جلسه اول، به موضوعاتی که میخواهید روی آنها کار کنید، فکر کنید. البته میتوانید این موارد را در جلسات نیز مطرح کنید.
انتظارات از جلسات روان درمانی
اولین جلسه رواندرمانی معمولاً شامل جمعآوری اطلاعات در مورد شما و نیازهایتان است. ممکن است از شما خواسته شود فرمهایی در مورد سلامت جسمی و روانیتان پر کنید. اولین جلسه فرصتی است تا شما با درمانگر آشنا شوید و متوجه شوید که آیا روش و سبک درمانی او برای شما مناسب است یا خیر.
طول مدت درمان
تعداد جلسات رواندرمانی و مدت زمان هر جلسه بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله:
- نوع و شدت مشکلات روانی شما.
- میزان پیشرفت شما در دستیابی به اهداف درمانی.
- میزان استرسی که تجربه میکنید.
- حمایتهایی که از طرف خانواده و دوستان دریافت میکنید.
- محدودیتهای مالی و بیمهای.
درمان ممکن است چند هفته یا در صورت مشکلات بلندمدت، چند سال طول بکشد.
نکاتی برای موفقیت در رواندرمانی
- احساس راحتی با درمانگر: اگر با درمانگر خود احساس راحتی نمیکنید، درمانگر دیگری را امتحان کنید.
- شراکت در درمان: درمان زمانی موثر است که شما به صورت فعال مشارکت داشته و در تصمیمگیریها نقش داشته باشید.
- صادق بودن: موفقیت درمان به میزان صراحت و صداقت شما در بیان افکار و احساساتتان بستگی دارد.
- پایبندی به برنامه درمانی: حتی در صورت کمبود انگیزه، تلاش کنید جلسات را ترک نکنید.
- انجام تکالیف درمانی: اگر درمانگر از شما خواسته تکالیفی مانند یادداشتبرداری انجام دهید، آنها را پیگیری کنید.
اگر پس از چند جلسه احساس پیشرفت نداشتید، حتماً این موضوع را با درمانگر خود در میان بگذارید تا تغییرات لازم اعمال شود.
نتیجهگیری
رواندرمانی ممکن است مشکلات شما را به طور کامل حل نکند، اما میتواند به شما قدرت مقابله با مشکلات و احساس بهتری نسبت به خود و زندگیتان بدهد. موفقیت در رواندرمانی به میزان همکاری شما و درمانگر، تعهد به برنامه درمانی و پیگیری اهداف تعیینشده بستگی دارد.